De Texelse natuur is van grote internationale waarde door de aaneengesloten duingebieden, de hoge diversiteit aan landschapstypes en de bijzondere samenstelling van de broedvogelpopulaties. De westzijde van het eiland bestaat uit een uitgestrekt duingebied met een grote kwelder (slufter), afwisselend graslanden, heiden en duinvalleien. In het midden en oostelijk deel (Lage Land) liggen polder- en moerasgebieden, graslanden en ruigten. Hier bevinden zich vogelreservaten.
Hoofdpunten uit het advies
Het grote aantal recreanten dat Texel jaarlijks bezoekt leidt in de duinen en op het strand tot verstoring van broedvogels. De duinen groeien dicht door oprukkende, snelgroeiende struiken en planten. Konijnen die deze planten eten en zo helpen om de duinen open te houden, zijn er niet of nauwelijks meer.
Zee, strand en duinen worden door verschillende partijen beheerd (Rijkswaterstaat, Gemeente Texel, Staatsbosbeheer), maar het is onduidelijk of de partijen genoeg samenwerken in het omgaan met recreatiedruk om de instandhoudingsdoelen te behalen. In vooral het Lage Land is sprake van vermesting en vraatschade aan oevervegetatie door ganzen. De zilte graslanden hebben last van verdroging door de lage polderpeilen in het omliggende landbouwgebied. Hierdoor verslechtert de waterkwaliteit en nemen zeldzame vegetaties (zoals kranswieren) sterk af.
De Ecologische Autoriteit constateert dat de provincie Noord-Holland al goede maatregelen heeft getroffen en adviseert een Landschaps Ecologische Analyse (LESA) te maken en een integrale visie voor heel Texel op te stellen. Daarin kan natuur, landbouw, recreatie en klimaatverandering betrokken worden. Ga daarnaast in op de samenhang van Texel met de aangrenzende natuurgebieden Noordzeekust en Waddenzee en de hier van belang zijnde drukfactoren en betrek hierbij de beherende partijen.
De aanvullende maatregelen die hier uit voortvloeien moeten snel uitgevoerd worden om het risico van (verdere) verslechtering van de natuur te verkleinen. Denk hierbij aan het sturen op waar recreanten (op stranden, in zee en in duinen) wel of niet mogen komen. Zorg voor meer verstuivingen, bijvoorbeeld door het aanbrengen van openingen in de zeereep. Het verbeteren van de waterhuishouding in het Lage Land, bijvoorbeeld door hydrologische bufferzones te creëren en sloten te verleggen.
Overige gegevens
Betrokken overheden
| Provincie Noord-Holland (voortouwnemer) |
| Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier |
Overige betrokken partijen
| Natuurmonumenten |
| Staatsbosbeheer |
Samenstelling laatste werkgroep
| prof. dr. Rien Aerts |
| ir. Annemie Burger (voorzitter) |
| ir. Antje Ehrenburg |
| dr. ir. Gerben van Geest, ing. |
| dr. Vincent Post |
| drs. Olaf van Velthuijsen (secretaris) |
| prof. dr. Kathelijne Wijnberg |
Regio: Noord-Holland
Natura 2000-gebied: Duinen en Lage Land Texel
Landschapstype: Duin- en kustlandschap, Zee en wad
Natuurtype: N01 Grootschalige, dynamische natuur, N04 Stilstaande wateren, N05 Moerassen, N08 Open duinen, N09 Schorren of kwelders, N10 Vochtige schraalgraslanden, N11 Droge schraalgraslanden, N12 Rijke graslanden en akkers, N13 Vogelgraslanden, N15 Droge bossen, N16 Bossen met productiefunctie, N17 Cultuurhistorische bossen